Ντεμολέν, Εντμόν

(Edmond Demolins, Μασσαλία 1852 – Λε Ρος, Βερνέιγ 1907). Γάλλος κοινωνιολόγος και παιδαγωγός. Ανήκε στο κίνημα που αντιτασσόταν στον Φρεντερίκ Λε Πλε και που ανάμεσα στους καλύτερους οπαδούς του είχε τον αβά Ανρί ντε Τουρβίλ. Η κοινωνιολογία του Ν., ουσιαστικά φιλελεύθερη με περσοναλιστικές τάσεις, υποστηρίζει τις διαφοροποιημένες κοινωνίες εναντίον των συλλογικών, την τοπική και ιδιωτική πρωτοβουλία εναντίον του γραφειοκρατικού συγκεντρωτισμού του κράτους. Το 1881 ίδρυσε το περιοδικό Reforme Sociale, που το ακολούθησε, πέντε χρόνια αργότερα, το Science Sociale. Η προσπάθεια μεταρρύθμισης της κοινωνικής ζωής τον οδήγησε να επεκτείνει τις ιδέες του και στο παιδαγωγικό πεδίο. Αυτές διατυπώθηκαν στο βιβλίο που σημείωσε επιτυχία Πού στηρίζεται η υπεροχή των Αγγλοσαξόνων; (1897), από το οποίο μέσα σε τέσσερα χρόνια πουλήθηκαν 21.000 αντίτυπα. Η κολοσσιαία επιτυχία του έργου αυτού οφειλόταν στο γεγονός ότι υποστήριζε ιδέες που ήταν ήδη διαδεδομένες και που τις συμμεριζόταν το πιο προοδευτικό τμήμα της γαλλικής άρχουσας τάξης. Στο έργο του Νέα Εκπαίδευση, (1898) επαναλαμβάνει τα θέματα της διάγνωσης και της θεραπείας των αδύνατων σημείων του παραδοσιακού σχολείου, επιμένοντας στην ανάγκη των μικρών οικοτροφείων αντί των σχολείων - στρατώνων και του εκσυγχρονισμού των προγραμμάτων και της ανανέωσης του ρόλου των διδασκόντων. Εφόσον η πρόοδος έχει ανάγκη από ανθρώπους και όχι από υπαλλήλους, επέσυρε την προσοχή των Γάλλων στα new schools του Άμποτσχολμ και του Μπίντεϊλς, ιδρύοντας στα τελευταία χρόνια της ζωής του την Ecole des Roches στο Βερνέιγ, που αποτελούσε έναν από τους πρώτους πειραματισμούς του σχολείου αυτενέργειας στη Γαλλία.